oh! my god

40 กว่าปีที่แล้ว
“บีทเทิ้ล ยิ่งใหญ่กว่าพระเจ้า”
ผู้กล่าวคือจอห์น เลนนอน หนึ่งในสมาชิก 4 คนของคณะสี่เต่าทองซึ่งทั่วโลกกำลังคลั่งไคล้ คำพูดดังกล่าวถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักจากสื่อมวลชนและคนที่ไม่เห็นด้วยว่า “พวกเอ็งน่ะเหรอยิ่งใหญ่กว่าพระเจ้า”
มีการเคลื่อนไหวต่อต้าน มีการนำอัลบั้มของพวกเขามาเผา จนทั้ง 4 คนต้องออกมาขอโทษและชี้แจง
ต่อแฟน ๆ ซึ่งความจริงก็ไม่น่าจะใช่แฟนพวกเขาสักเท่าไร (เพราะแฟน ๆ พวกเขาคงเห็นด้วยกับประโยคดังกล่าว)

10 พฤษภาคม 1955
มาร์ค เดวิด แชปแมน(Mark David Chapman) ถือกำเนิดในครอบครัวชั้นกลาง
พ่อทำงานในหน่วยกองบินทหารอากาศ แม่เป็นพยาบาล
แชปแมน จัดเป็นเด็กปกติและมีไอ้คิวที่เกินมาตรฐาน แต่เขาโตขึ้นมาในสภาพที่หวาดกลัวและหวาดผวาตลอดเวลา พ่อของเขามักจะชอบทำร้ายแม่เป็นประจำ เสียงกรีดร้องของแม่ทุกครั้งที่แม่ถูกพ่อทำร้ายมันค่อย ๆ สร้างความโกรธแค้นในใจแก่เขา บางครั้งเขาจินตนาการว่าเขาจะหาปืนให้ได้สักกระบอกและกำจัดพ่อไปให้พ้นจากบ้านเสียที
“บางครั้งผมรู้สึกว่าตัวเองนั้นเป็นพระราชา และมีประชาชนแวดล้อมอยู่ภายในอาณาจักรของผม ผมคือฮีโร่ของทุก ๆ คน หนังสือพิมพ์ตีพิมพ์เรื่องของผมทุกวัน นอกเหนือจากทีวี ที่ผมได้ออกอากาศและปรากฏตัวอยู่เป็นประจำ ผมกลายเป็นบุคคลสำคัญที่สุดในชีวิตของพวกเขา พวกเขานับถือ เชื่อและศรัทธาในตัวผม เหมือนกับตัวผมนั้นอยู่เหนือความผิดทั้งปวง และเมื่อผมไม่ชอบใจใครผมก็เป่ามันซะ กำจัดมันทิ้ง ไม่มีใครโกรธหรือเอาโทษผม แล้วทุกอย่างก็กลับไปเป็นปกติ” แชปแมนบอกกับผู้สื่อข่าว

8 ธันวาคม 1980
“Mister Lennon !”
แชปแมนร้องเรียกเลนนอนในขณะที่เลนนอนกำลังเดินออกจากดาโกตา อาพาร์ทเม็นต์ในนิวยอร์คเพื่อไปบันทึกเสียงอัลบั้มใหม่พร้อมกับภรรยา โยโกะ โอโนะ
ในมือของแชปแมนมีอัลบั้มของเลนนอน
เขายื่นมันออกไปเหมือนแฟนเพลงที่หลงไหลในศิลปิน
เลนนอนเซ็นต์ชื่อลงบนแผ่นเสียงและส่งคืนให้เขา
หลายชั่วโมงผ่านไป
เลนนอนและโยโกะกลับจากห้องบันทึกเสียงมาถึงอาพาร์ทเม็นต์
แชปแมนยังอยู่ที่นั่น เขาเดินตามหลังเลนนอนไป
ในมือไม่มีอัลบั้มเลนนอนแต่มี .38 กระบอกโต
“Hey Mister Lennon!”
คราวนี้ยังไม่ทันที่เลนนอนจะหันมา กระสุนทั้ง 5 นัดก็กระหน่ำลงบนร่างของเขา
กระสุนหนึ่งในนั้น ตัดเส้นเลือดใหญ่ทำให้เขาเสียเลือดอย่างมากและอย่างรวดเร็ว
เลนนอนเสียชีวิตตั้งแต่ยังไม่ถึงโรงพยาบาล เขาเสียเลือดไปจนหมดร่างกาย
หลังจากจบชีวิต “พระเจ้า”เมื่อ 40 ปีก่อนเรียบร้อยแล้ว
แชปแมนนั่งอ่านหนังสือรออยู่ตรงจุดเกิดเหตุ
The Catcher in the Rye หนังสือที่เขาอ้างว่ามันคือแรงบันดาลใจในการกระทำครั้งนี้

ปี 2000
บทบรรณาธิการของนิตยสาร UNCUT ผู้อ่านนิตยสารดังกล่าวเขียนจดหมายมาเล่าเรื่องเก่าเมื่อ 30 กว่าปีที่แล้วให้บรรณาธิการฟัง
“วันนั้น ผมอยู่ตรงนั้น ผู้สื่อข่าวถามเลนนอนว่ารู้สึกอย่างไรที่ผู้คนคลั่งไคล้พวกเขาขนาดนี้”
เลนนอนกล่าวติดหัวเราะว่า “พวกเขาคลั่งไคล้และแสดงออกอย่างกับว่า พวกเรานั้นเป็นพระเจ้า”

เช้าวันรุ่งขึ้น
หนังสือพิมพ์พาดหัวข่าว “บีทเทิ้ล ยิ่งใหญ่กว่าพระเจ้า”

แชปแมน....นายยิงผิดคนหรือเปล่า
ติดคุกให้มีความสุขเถิด เพราะนายคงไม่ได้ออกมาแล้วล่ะ