เพลงเศร้าที่สุดในโลก (2)

หากเลือกได้ผมคงเลือกที่จะมีความสุขมากกว่าความทุกข์ คงเลือกที่จะอยู่กับเรื่องสนุก ๆ มากกว่าอยู่ในที่เครียด ๆ อยู่กับคนสวย ๆ มากกว่าคนหน้าบึ้ง ชอบดูหนังสนุก ๆ มากกว่าหนังเศร้า แต่พอมาถึงเพลง ผมกลับชอบฟังเพลงช้าและเพลงเศร้า เอาเข้าจริง ๆ น่าจะมีคนที่เป็นเช่นผมอยู่ไม่น้อย เพราะทราบหรือไม่ว่าค่ายเพลงที่ทำเพลงออกมาขายนั้น เขาจะให้ความสำคัญกับเพลงช้า ๆ เพลงเศร้า ๆ ค่อนข้างมาก เพราะอะไรหรือครับ เพราะมันเป็นเพลง”ขาย”ครับ อัลบั้มจะขายดีหรือไม่ดีนั้นขึ้นอยู่กับอัลบั้มนั้นมีเพลงช้าที่”โดน”หรือไม่เท่านั้นเอง
ผมเคยมีโอกาสได้พูดคุยกับน้อง ๆ แฟนคลับของปาล์มมี่และมิสเตอร์ทีม เมื่อครั้งที่ยังทำงานอยู่ที่อาร์พีจี ในแกรมมี เราพูดคุยกันถึงเรื่องราวเกี่ยวกับศิลปบันเทิงในด้านต่างๆ ทั้งหนัง หนังสือ และเพลง ผมถามเธอว่าเรื่องราวประเภทไหนที่เธอชอบเป็นพิเศษ คำตอบคือเรื่องเศร้า โดยเฉพาะเพลงเศร้า ทำไมล่ะหรือ
“เพราะมันทำให้หนูร้องไห้”
หากในวันนั้นผมถามเธอต่อไปว่า แล้วเธอคิดว่าเพลงอะไรที่เศร้าที่สุดสำหรับเธอ ผมคิดว่าผมคงได้คำตอบมาหลายเพลง เพราะด้วยคำถามเดียวกันหากผมเป็นฝ่ายถูกยิงคำถาม คำตอบของผมก็คงมากมายเช่นกัน เพราะผมคิดว่าน่าจะมีเพลงมากกว่าหนึ่งซึ่งทำให้เธอร้องไห้ ผมเองนั้นยังไม่เคยถึงขั้นฟังเพลงใดเพลงหนึ่งแล้วถึงกับร้องไห้ อย่างมากเพลงก็แค่ทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์ที่เพลง ๆ นั้นเคยเกี่ยวข้องด้วย ซึ่งเหตุการณ์สะเทือนใจดังกล่าวมักจะเป็นเรื่องของความรัก
ด้วยเหตุที่เราใช้เพลงเป็นสื่อเพื่อโยงเข้าหาตัวเราเองนี่กระมัง บางครั้งมันจึงทำให้เราเสียน้ำตาไปกับมันได้ แต่เพลงที่ผมกำลังจะพูดถึงต่อไปนี้ไม่เพียงแต่ทำให้เสียน้ำตา แต่มันคร่าชีวิตคนเลยทีเดียว
“GLOOMY SUNDAY” เพลงแห่งความตาย เพลงนี้ถูกแต่งขึ้นโดย 2 นักดนตรีไส้แห้งชาว
ฮังกาเรียน เรซโซ เซเรส (Rezso Seress)และลาสซ์โล จาเวอร์(Laszlo Javor) เมื่อปี 1933
มีหลักฐานบันทึกไว้ว่าเพลงนี้ทำให้คนในฮังการีฆ่าตัวตายเป็นจำนวนมาก แม้กระทั่งตัวเซเรสเองก็กระโดดลงมาจากอาพาร์ทเมนต์ของเขาเองและเสียชีวิตลงในปี 1968
คนแรกที่ยอมมอบชีวิตให้กับเพลง ๆ นี้คือนายโจเซฟ เคลเลอร์(Joseph Keller) ช่างซ่อมรองเท้าในกรุงบูดาเปส ตำรวจพบข้อความบางตอนจากเนื้อเพลงในหนังสือลาตายของเขา มันเป็นเนื้อเพลงของ”GLOOMY SUNDAY”
จากนั้นมาเพลง ๆ นี้ก็เข้าไปเกี่ยวข้องกับการตายมากกว่าหนึ่งร้อยราย หลายรายกระโดดลงแม่น้ำดานูบเสียชีวิตแต่ในมือกำเนื้อเพลง”GLOOMY SUNDAY” ไว้แน่น
สุภาพบุรุษคนหนึ่งออกจากไนท์คลับในคืนหนึ่ง แล้วระเบิดสมองตัวเอง หลังจากที่เพิ่งขอให้วงดนตรีเล่นเพลง”GLOOMY SUNDAY”ให้ฟัง
เพลงได้รับการถ่ายทอดและแปลเป็นภาษาอังกฤษโดยแซม เลวิซและเดสมอน คาร์เตอร์(Sam M.Lewis and Desmond Carter) และขับร้องเป็นคนแรกโดย ฮาล เคมพ์(Hal Kemp) ในปี1936 ตามมาด้วยอาร์ตี้ ชอว์(Artie Shaw) และบิลลี่ ฮอลิเดย์(Billy Holiday)ในปี 1941ซึ่งเวอร์ชั่นของ
บิลลี่นี่แหละที่ทำให้เพลงนี้โด่งดังไปทั่วโลก
เมื่อครั้งที่เซเรสเขียนเพลงนี้ขึ้นมาไม่มีบริษัทเพลงใดสนใจ แต่เมื่อมันถูกผลิตตออกมาไม่นาน มันก็กลายเป็นเพลงฮิตและมียอดขายระดับเบสเซลเลอร์เลยทีเดียว เมื่อเพลงขายดี เซเรสติดต่อแฟนเก่าของเขาเพื่อขอคืนดี หลังจากที่เธอตีจากเขาไปก่อนหน้านี้ วันต่อมาพบเธอเสียชีวิตด้วยยาพิษ ข้าง ๆ ร่างไร้วิญญาณมีข้อความสองคำเขียนทิ้งไว้ ......“GLOOMY SUNDAY”
เมื่อถามเซเรสว่าเขาคิดอะไรอยู่ในหัวตอนที่เขียนเพลงนี้ เขาตอบว่า “มันเหมือนกับว่าผมเป็นจำเลยที่ยืนอยู่ท่ามกลางความตายอันลึกลับ ชื่อเสียงอันอ่อนนุ่มเฆี่ยนตีผม ผมร้องอย่างโหยหวนด้วยความผิดหวังเสียงร้องที่มาจากก้นลึกแห่งหัวใจ ผมใส่ความรู้สึกทั้งหมดเหล่านั้นลงไปในเพลง มันคล้ายกับว่าหลาย ๆ คนที่รู้สึกเช่นเดียวกันกับผม ได้พบความเจ็บปวดของพวกเขาเองในเพลง ๆ นี้ของผม”
“GLOOMY SUNDAY” เพลงที่เศร้าที่สุดในโลก(ส่วนตัวของผม)
ใครมีเพลงอื่นที่เศร้ากว่าเพลงนี้เขียนมาเล่าให้ฟังกันบ้างนะครับ
Sunday is gloomy,my hours are slumberless.
Dearest,the shadows I live with are numberless.
Little white flowers will never awaken you,
Not where the black coach of sorrow has taken you.
Angels have no thought of ever returning you.
Would they be angry if I thought of joining you?
Gloomy is Sunday;with shadows I spend it all.
My heart and I have decided to end it all.
Soon there’ll be candles and prayers that are sad,I know.
Death is no dream,for in death I’m caressing you.
With the last breath of my soul I’ll be blessing you.
Gloomy Sunday.



เศรษฐสิทธิ์ บุลเสฏฐ์
sedthasit@msn.com